واژینیسموس یک اختلال شایع جنسی در زنان است. این اختلال یک درد شرطی است که است که در نتیجه ارتباط جنسی با درد و ترس ایجاد می شود. علت واژینیسموس اسپاسم غیرارادی عضلات اطراف یک سوم پایینی واژن است. این پاسخ اولیه ممکن است مربوط به سوء استفاده جنسی، اقدامات پزشکی ترسناک دوران کودکی، اولین مقاربت دردناک، مشکلات رابطه یا ترس از بارداری باشد.

انواع واژینیسموس

واژینیسموس ممکن است ماهیت اولیه یا ثانویه داشته باشد. در صورت واژینیسموس اولیه، زن هرگز قادر به مقاربت دخول بدون درد نمی باشد. هنگامی که زن از هر گونه تماس جنسی اجتناب می کند، علائم می تواند از جزئی تا شدید متغیر باشد. واژینیسموس ثانویه، در زنی ایجاد می شود که قبلاً قادر به نفوذ بوده است. اما بیماران در دسته دوم، اغلب قادر به تکمیل معاینات زنان نبوده اند، در استفاده از تامپون مشکل دارند و برای آزمایش پاپ اسمیرمراجعه نمی کنند. در این شرایط، تشخیص علت تشدید کننده، چه ارگانیک یا روانی، آسان تر است.

اهمیت ارگاسم در زنان

اهمیت ارگاسم در زنان متفاوت است. برخی از زنان آن را بخش بسیار مهمی از هر برخورد جنسی می دانند، در حالی که برخی دیگر بدون آن راضی هستند. واژینیسموس یکی از علل اصلی در عدم ارگاسم یا آنور گاسمی زنان است. این عمل بازدارنده اغلب با علل عاطفی قوی مرتبط است، اما احتمال علل فیزیکی باید در بیماران بررسی شود.

درمان واژینیسموس

اکثر زنان تمایل زیادی به بحث در مورد مشکلات جنسی خود ندارند، اما اختلال در روابط جنسی، تاثیرات مخربی بر روابط دارد. در هر حال مراجعه به متخصص زنان خوب و حرفه ای می تواند بسیار کمک کننده باشد.
در مرحله اول درمان، پزشک برای برای مشخص شدن ماهیت دقیق مشکل باید تعدادی سوال بپرسد.
فرد مراجعه کننده برای درمان واژینیسموس، ممکن است از موارد زیر شکایت داشته باشد:
عدم علاقه به رابطه جنسی
ناتوانی در برانگیختگی
خشکی واژن و عدم روانکاری
عدم توانایی در استفاده از تامپون
ناتوانی در رسیدن به ارگاسم
در درمان واژینیسموس، اختلال عملکرد جنسی مردان را نباید نادیده گرفت.

برای درمان موفق واژینیسموس تشخیص شدت واژینیسموس بسیار اهمیت دارد:

درجه 1: خفیف ترین شکل است. این بیماران می توانند با پیشنهاداتی که در حین معاینه داده می شود، انقباض عضلات واژن خود را کنترل کنند.
درجه 2: علیرغم پیشنهاداتی که به بیمار داده می شود، بیمار در طول معاینه به انقباض عضلات کف لگن ادامه می دهد.
درجه 3: در طول معاینه، بیمار لگن خود را بالا می‌آورد یا به پهلو می‌کشد، بنابراین سعی می‌کند از معاینه زنان جلوگیری کند.
درجه 4: در حین معاینه، بیمار باسن خود را بلند می کند، خود را به عقب می کشد، پاهای خود را می بندد و در نتیجه از معاینه جلوگیری می کند.
واژینیسموس درجه 5 شامل واکنش های شدید مانند لرزش، تپش قلب، حملات گریه، غش کردن، حالت تهوع، استفراغ، فرار از میز و حمله به پزشک به دلیل ترس شدید است.

درمان واژینیسموس با تزریق بوتاکس

در این شرایط متخصص زنان به برخی از عضلات واژن که در زمان نزدیکی دچار انقباض می شوند، بوتاکس تزریق می کنند تا از انقباض عضلات جلوگیری شود. ممکن است افراد با یک دوره درمان شوند، اما اگر تزریق اثری نداشت لازم است در دوره 2 تا 4 ماه بعد، مجدد تزریق انجام شود.

درمان واژینیسموس با دستگاه rf

روش RF یک روش موثر دیگر برای واژینیسموس است. امواج الکترومغناطیسی این دستگاه باعث رفع انقباض غیر ارادی عضلات واژن می شود. در اکثر موارد این روش درمان برای واژینیسموس با درجه شدید استفاده می شود.
به زوج‌هایی که در طبقه‌بندی‌های پیشرفته قرار دارند توصیه می شود که، دوره‌های درمانی آنها ممکن است طولانی‌تر و پیچیده‌تر باشد، ممکن است پزشک متخصص با توجه به شرایط بیمار روش های درمانی متفاونی را ارائه دهد.

بهترین روش درمان بی اختیاری ادرار چیست؟ تقریباً نیمی از زنان بالای 20 سال درجاتی از بی اختیاری را تجربه می کنند و این بدان معنا است که بی اختیاری ادرار فقط مشکلی نیست که زنان مسن یا پس از زایمان را تحت تأثیر قرار می دهد، اگرچه افزایش سن و زایمان از عوامل خطر آن هستند، اما بی اختیاری ادرار ممکن است در هر دوره ای از زندگی آزار دهنده باشد.
بی اختیاری ادراری در صورتی که نادیده گرفته شود، تاثیر مستقیم بر زندگی افراد دارد، و مانعی برای وقت گذراندن با خانواده و دوستان برای فرد می شود. ممکن است برخی از زنان این احساس را داشته باشند، که این امر اجتناب‌ناپذیر است، و بخشی طبیعی از پیری است و باید با آن زندگی کنند. این تصور نادرست باعث می شود زنان احساس ناتوانی کنند، حتی اگر راه هایی برای بهبود کیفیت زندگی آنها وجود داشته باشد.

انواع بی اختیاری ادراری

اگر هنگام عطسه، سرفه یا ورزش بی اختیاری را تجربه می کنید، ممکن است بی اختیاری استرسی داشته باشید، که نشت ادرار، ناشی از فشار اضافی بر شکم است که ادرار را از مجرای ادرار عبور می دهد.
اگر نتوانید قبل از رسیدن به دستشویی از تخلیه مثانه جلوگیری کنید، ممکن است دچار بی اختیاری فوری شده باشید که در غیر این صورت به مثانه بیش فعال معروف است.
بسیاری از زنان ترکیبی از بی اختیاری استرسی و بی اختیاری فوری به نام بی اختیاری مختلط دارند، اگرچه احتمال کمتری دارد، اما برخی از زنان بی اختیاری سرریز را تجربه می کنند، وضعیتی نادر که باعث نشت مکرر ادرار به دلیل پر بودن دائم مثانه می شود.

بی اختیاری ادرار و بیماری زمینه ای

گاهی بی اختیاری می تواند نشانه ای از یک بیماری زمینه ای باشد! به طور طبیعی، افراد ممکن است به دلیل افزایش تولید ادرار مربوط به پیری کلیه ها، بی اختیاری را تجربه کنند. گاهی نیزعملکرد مثانه نیز به شدت تحت تأثیر تغییر ظرفیت مثانه و شرایط پزشکی مزمن مانند دیابت قرار می گیرد. همچنین، سرفه ویا یبوست مزمن همگی می توانند بر مثانه فشار وارد کند.
گاهی نشت ادرار می‌تواند نشانه‌ای از یک بیماری جدی‌تر و زمینه‌ای باشد. برای مثال، عملکرد ضعیف قلب می‌تواند عامل تکرر ادرار هنگام خواب باشد .بهتر است، علائم خاص خود را با پزشک در میان بگذارید.

درمان بی اختیاری ادراری

گزینه های درمانی زیادی وجود دارد، که همه آنها تهاجمی یا به روش جراحی نیستند.
گاهی تغییرات کوچک رفتاری، مانند خوردن فیبر بیشتر برای کاهش یبوست، کاهش میزان مایعاتی که می نوشید، یا حذف محرک های مثانه مانند شیرین کننده های مصنوعی و کافئین، همگی می توانند به بهبود علائم کمک کنند.
اگر نشت مثانه باعث ناراحتی شود، در مواردی تمرینات کگل، چه در خانه یا با فیزیوتراپیست، می‌تواند به جداسازی عضلات کف لگن و قوی‌تر کردن آنها کمک کند و در کنترل جریان ادرار تاثیر گذار باشد. مراجعه به فیزیوتراپ کف لگن برای بسیاری از زنان مفید است، زیرا اغلب حتی زمانی که زنان احساس می کنند تمرینات کگل را به درستی انجام می دهند، یک چهارم آنها عضلات را به طور موثر فعال نمی کنند.
اقدامات دیگر شامل گزینه هایی مانند تزریق بوتاکس است که بی اختیاری فوری را درمان می کند، بسته به شرایط کاربرد دارد. بوتاکس، که بیش از 10 سال است برای بی اختیاری  استفاده می شود، به دیواره مثانه تزریق می شود تا به آرامش عضله کمک کند، زیرا اسپاسم عضلات نیز می تواند باعث بی اختیاری شود.
امروزه روش ها و تکنیک های جدیدی در حوزه زنان استفاده می شود که می توان برای همیشه از شر بی اختیاری ادرار رهایی یافت. بسته به نوع و شدت بی اختیاری روش های مختلفی برای بیماران استفاده می شود.

لابیاپلاستی یک جراحی زیبایی زنان است که، با دو هدف زیبایی و درمان در بین بانوان انجام می شود. افراد به دلایل مختلف برای درمان مشکلات خود به پزشک مراجعه می کنند، گاهی ممکن است فرد از ظاهر خود رضایت نداشته باشد و تمایل به زیبایی ناحیه ژنیتال خود داشته باشد، اما گاهی لابیاهای بزرگ برای فرد مشکل ایجاد می کند، به طور مثال خیلی از بانوان هنگام دوچرخه سواری یا اسب سواری احساس درد دارند، پوشیدن لباس های تنگ می تواند آزاردهنده یا دردناک باشد و گاهی لابیای بزرگ هنگام رابطه جنسی باعث درد می شوند.

لابیا در زبان انگلیسی به پره‌های گوشتی اطراف واژن گفته میشود. به پره کوچکتر که داخلتر و نزدیکتر به ورودی واژن است، لابیا مینور و به پره‌های بزرگتر و بیرونی، لابیا ماژور گفته می‌شود. هر نوع جراحی که برای تغییر شکل این پره‌ها انجام میشود لابیا پلاستی نام دارد.
جراحی لابیاپلاستی به برداشت کامل یا قسمتی از لابیا مینور به جهت کوچک کردن و قرینه سازی لب های داخلی یا مینور واژن گفته می شود. این عمل نیازی به بستری و بیهوشی ندارد و به صورت سرپایی و با بی حسی موضعی قابل انجام است.
اگر لابیای مینورآنقدر بزرگ باشد که از لابیای ماژور بیرون بزند، ممکن است این مشکلات تجربه شوند. اگرچه بسیاری از زنان از بازگو کردن این مشکل خجالت می کشند، اما جای نگرانی نیست و می توان با جراحی لابیاپلاستی آن ها را برطرف کرد.

انواع لابیا

لابیا به دو قسمت تقسیم می شود، لابیای مینور و لبیای ماژور.
لابیای مینور یا داخلی در بین لابیاماژور ها قرار گرفته است، و از کلیتوریس تا قسمت پایینی دهانه واژن کشیده شده اند.
اما لابیاماژور ها وظیفه حفاظت از لبیامینور و دهانه ورودی واژن را دارند که از ناحیه شرمگاهی تا قسمت پرینه امتداد دارند.

لابیاپلاستی چیست؟

جراحی لابیاپلاستی چیست؟ (Labiaplasty) به معنای اقداماتی جهت کاهش لابیا مینور است. منظور از لابیا مینور، لب های داخلی که ورودی واژن را احاطه کرده اند، است. لابیا مینور ها در دوران بلوغ رشد می کنند و از نظر اندازه و ضخامت، در بانوان بسیار متفاوت می باشند، آنها به ندرت متقارن هستند و این نامتفارتی و اندازه بزرگ آن ها گاها باعث ناراحتی و خجالت بانوان می شود.

زنان با لابیامینور های بزرگ اغلب، در پوشیدن لباس های تنگ مستعد تحریک هستند و زنان ورزشکار و یا اسب سوار ناراحتی خاصی را تجربه می کنند. بسیاری از زنان از اندازه و ظاهر لابیا مینور های  خود در رابطه جنسی خجالت می کشند و این باعث می شود رابطه خوبی با شریک جنسی خود نداشته باشند.

پارگی و کشیدگی لابیا مینور نیز می تواند در هنگام زایمان اتفاق بیفتد. لابیوپلاستی یک عمل جراحی است که اندازه لابیا مینورها را کاهش می دهد به طوری که در هر دو طرف یکسان شوند.

اگر در رابطه با تکنیک های لابیاپلاستی اطلاعی ندارید حتما به این لینک مراجعه کنید.

بهترین روش لابیاپلاستی (Labiaplasty)

به طور طبیعی همه افراد به دنبال بهترین هستند و این موضوع برای جراحی لابیاپلاستی هم صادق است. اگر بخواهیم یک روش را به عنوان بهترین معرفی کنیم کار درستی نیست، زیرا بهترین روش در افراد متفاوت است. لازم است توسط جراح زیبایی زنان معاینات لازم انجام شود و بنا بر شرایط داوطلب بهترین روش لابیاپلاستی انتخاب شود. امروزه روش های مختلفی برای لابیاپلاستی وجود دارد که هر کدام مزیت های خاص خود را دارند.

روش های انجام عمل لابیاپلاستی

۱- تکنیک تریم : در این روش پره‌های مینور برش داده می شود و در نهایت با نخ قابل جذب بخیه زده می شود، این جراحی به طور متوسط ۳۵ تا ۴۵ دقیقه طول می کشد.

۲- وج تکنیک : در این روش با استفاده از برش V  لابیا مینور برش داده می شود و سپس لبه ها با نخ قابل جذب به هم نزدیک و بخیه می شود.

۳- استفاده از لیزر واژینال : در این روش با استفاده  از لیزر بافت لابیا برش داده میشود و همزمان انعقاد خون انجام میشود. در نتیجه خونریزی در این روش بسیار کمتر است و نیاز به بخیه زدن ندارد.

انتخاب تکنیک و روش انجام لابیاپلاستی بستگی به تصمیم پزشک متخصص دارد.

مشاوره قبل از لابیاپلاستی

برای آشنایی با خواسته و مشکلات فرد مراجعه کننده، پزشک قبل از جراحی با بیمار یک جلسه مشاوره انجام می دهد، در مشاوره قبل از لابیاپلاستی در رابطه با مشکلاتی که لبیای بزرگ برای بیمار ایجاد کرده است سوال پرسیده می شود، تا هدف بیمار از جراحی لابیاپلاستی تعیین شود. البته در هر دو هدف زیبایی و درمانی یک جراح زیبایی زنان خوب باید به جنبه زیبایی بعد از لابیاپلاستی اهمیت دهد.
لازم است فرد متقاضی برای لابیاپلاستی حداقل 18 سال سن داشته باشد، به این دلیل که لابیا ها به رشد کامل خود رسیده باشند.
اگر لابیای داخلی شما بیش از حد بیرون زده باشد ویا اگر شکایتی از بیرون زدگی لابیا دارید، واجد شرایط اصلاح لابیا هستید. در طول مشاوره، لابیا ها بررسی می شوند و پس از آن گزینه های درمانی مورد بحث قرار می گیرند. اطلاعات و توضیحات واضحی در مورد درمان، مراقبت های پس از آن، خطرات، هزینه ها و نتیجه نهایی مورد انتظار دریافت خواهید کرد. معمولا از قبل عکس هایی گرفته می شود که بعداً می توان با نتیجه نهایی مقایسه کرد.

ریکاوری بعد از لابیاپلاستی چقدر طول می کشد؟

بهبودی پس از لابیاپلاستی معمولاً تا شش هفته طول می کشد. در این مدت، مهم است که دستورالعمل‌های پزشک را به دقت دنبال کنید، که ممکن است شامل پوشیدن لباس مناسب، مصرف داروهای ضد درد، استفاده از کمپرس سرد، اجتناب از فعالیت‌های شدید و پرهیز از فعالیت جنسی باشد.

زمان بهبودی ممکن است بسته به فرد، میزان بافت برداشته شده و هر گونه عارضه ای که ممکن است ایجاد شود متفاوت باشد. اکثر بیماران پس از 1-2 هفته می توانند به فعالیت های عادی روزانه خود بازگردند، اما بهتر است حداقل به مدت چهار هفته از بلند کردن اجسام سنگین، ورزش های سنگین و شدید خودداری کنند.

همچنین شما می توانید جهت اطلاع از تاثیر شگفت انگیز لابیاپلاستی بر بدن به این لینک بروید.

جدای از همه اینها، مهم است که به مدت 4 تا 6 هفته از فعالیت جنسی خودداری کنید تا امکان بهبودی کافی فراهم شود. همچنین ضروری است که در طول فرآیند بهبودی صبور باشید و به بدن خود زمان لازم را برای بهبودی اختصاص دهید.

مزیت های جراحی لابیاپلاستی

لابیاپلاستی عزت نفس شما را باز می گرداند. این یک سرمایه گذاری خوب و مقرون به صرفه با نتایج پایدار است.
از آنجا که اعتماد به نفس فرد افزایش می یابد، در نتیجه در ارگاسم نیز تاثیر گذار است.
مشکلاتی از قبیل خارش، عفونت و درد را در زمان نزدیکی، ورزش و رابطه جنسی را از بین می برد.

چه کسانی کاندیدای خوبی برای لابیاپلاستی نیستند؟

در انجام جراحی لابیاپلاستی محدودیت خاصی وجود ندارد، باید گفت: هیچ دو زن شبیه هم نیستند و هیچ دو واژن یکسان نیست. ناحیه تناسلی بانوان یک آناتومی استاندارد دارد. اگر خانمی از ظاهر ناحیه تناسلی خود رضایت ندارد و یا به دلیل لابیاهای بزرگ مشکلاتی را تجربه می کند، کاندید خوبی برای لابیاپلاستی است.
هنگامی که لابیاها هنوز به طور کامل رشد نکرده اند، اصلاح لبیا ها امکان پذیر نیست.
همچنین افرادی که دچار وسواس فکری هستند، مناسب برای این جراحی نیستند به این دلیل که حتی اگر جراحی نتایج موفقیا آمیز داشته باشد، در هر حال رضایت نخواهند داشت.

خطرات لابیاپلاستی

اگرچه لابیاپلاستی یک روش نسبتاً ساده است، اما هر عملی با خطراتی همراه است. پس از عمل، ممکن است خونریزی رخ دهد. زخم همچنین ممکن است عفونی ویا ملتهب شود. در برخی موارد، جای زخم ممکن است بی‌حس شده یا پس از بهبود بی‌حس بماند.
همینطور لبیا ها به طور طبیعی نامتقارن هستند. اگرچه هدف دستیابی به نتیجه ای تا حد امکان متقارن است، اما نمی توان نتیجه کاملاً متقارن بعد از جراحی را تضمین کرد.
در صورتی که در انتخاب پزشک خود دقت کنید، احتمال بروز هر کدام از عوارض بعد از جراحی لابیاپلاستی را از بین خواهید برد.

مراقبت های پس از لابیاپلاستی

۱- حدوداً ۴۸ ساعت استراحت توصیه میشود.

۲- نداشتن فعالیت جسمانی شدید یا ورزش سنگین تا چهار هفته بعد از عمل

۳- نداشتن رابطه جنسی تا ۴هفته بعد از عمل

۴- کمپرس سرد موضع عمل تا ۲۴ ساعت

۵- درد و خونریزی مختصر از محل عمل تا یک هفته کاملا طبیعی است ولی در صورت زیاد بودن خونریزی باید به پزشک اطلاع داده شود.

۶- سوزش و خارش مختصر در محل عمل

۷- ۴۸ساعت پس از عمل جراحی میت ان بطور ایستاده استحمام کرد.

۸- از پوشیدن لباس تنگ باید خودداری کرد

۹- تورم و کبودی تا دو ماه بعد عمل طبیعی محسوب میشود.

تاثیر لابیاپلاستی بر میل جنسی

بسیاری از کسانی که تمایل به انجام این عمل دارند، نگران از دست دادن میل جنسی پس از جراحی هستند در صورتی که تحریک جنسی درخانمها بعهده کلیتوریس است و بزرگ بودن لابیا میتوانید مانع از تحریک و تماس جنسی کامل شود و با برداشته شدن پوست اضافی لابیا، کلیتوریس بیشتر نمایان شده و تحریک بیشتری اتفاق می‌افتد.

علاوه بر آن بزرگ بودن لابیا ، عمل دخول را سختتر میکند و نزدیکی خوشایندی را موجب نمیشود. کوچک شدن لابیا هم نزدیکی را اسانتر میکتد و هم بخاطر شکل زیبایی که واژن پیدا میکند اعتماد به نفس بیشتری به خانمها میبخشد و لدت رابطه را بیشتر میکند.