سزارین
سزارین نوعی زایمان است که نوزاد از طریق برش جراحی ایجاد شده در دیواره شکمی و دیواره رحمی مادر به دنیا می آید و این روش معمولا زمانی انجام می شود که امکان به دنیا آمدن نوزاد از طریق زایمان طبیعی وجود نداشته باشد. زمان زایمان سزارین می تواند از قبل تعیین شود و یا گاهی در شرایط اورژانسی و غیر منتظره انجام شود. این نکته را باید در نظر داشت که در صورتی که مشکلی برای زایمان خود ندارید، زایمان طبیعی ایمن ترین راه است.
دلایل سزارین
دلایل مختلفی وجود دارد که تصمیم گرفته می شود شما نوزاد خود را به روش سزارین به دنیا بیاورید. از جمله این که:
• زمانی که مراحل زایمان به خوبی طی نشده باشد که شایع ترین دلیل زایمان سزارین نیز همین مورد می باشد. معمولا این گونه است که مرحله اول زایمان که شامل گشاد شدن دهانه رحم است، یا مرحله دوم که زمانی است که مادر باید به خود فشار بیاورد، بسیار طولانی می شود.
• زمانی که نوزاد در پوزیشن غیر طبیعی باشد. مانند زمانی که نوزاد از قسمت سر وارد کانال زایمان نشده باشد و امکان چرخش نوزاد توسط پزشک نیز وجود نداشته باشد.
• در بارداری هایی چندقلویی
• زمانی که جفت جلوی دهانه رحم را گرفته باشد.
• زمانی که سلامت مادر، نوزاد یا هر دو در خطر باشد و احتمال بروز مشکلات سلامتی مانند شرایط قلبی یا مغزی وجود داشته باشد.
• در صورتی که فیبروم با انداه بزرگ، جلوی کانال زایمان را گرفته باشد.
• معمولا خانم هایی که زایمان قبلی شان سزارین بوده، مجدد این نوع زایمان را انتخاب می کنند.
اقدامات قبل از سزارین
قبل از سزارین نیاز است تست های آزمایشگاهی و آزمایش خون انجام شود تا نوع گروه خونی و سطح گلبول های قرمز خون مشخص گردد. حتی اگر زمان سزارین از قبل مشخص شده باشد، باز هم باید خودتان را برای شرایط اورژانسی آماده کنید. روزی که قرار است برای سزارین به بیمارستان مراجعه کنید، حتما دوش بگیرید و توجه داشته باشید که از 24 ساعت قبل از زایمان، موهای ناحیه تناسلی را شیو نکنید.
مراحل سزارین
قبل از زایمان، تزریق وریدی انجام می شود تا آنتی بیوتیک و دیگر داروها تزریق شوند و بعد از اعمال بیهوشی، مراحل سزارین که به شرح زیر است، آغاز خواهد شد:
• برش شکمی. در ابتدا، برشی بر روی دیواره شکمی زده می شود که این برش به صورت افقی تا نزدیک موهای ناحیه تناسلی زده می شود و ممکن است این برش به صورت عمودی درست زیر ناف تا بالای استخوان شرمگاهی زده شود.
• برش رحمی. سپس برش رحمی به صورت افقی و در قسمت انتهایی رحم زده می شود.
• زایمان. در پایان، نوزاد از طریق برش ها بیرون کشیده می شود. مایعات و خون از روی بینی و دهان نوزاد برداشته می شود و بند ناف بریده خواهد شد. جفت نیز از رحم برداشته می شود و در نهایت، برش ها بخیه زده خواهند شد.
مراقبت های بعد از سزارین
معمولا نیاز است دو تا سه روز بعد از سزارین در بیمارستان بستری باشید و اقدامات لازم در خصوص تسکین درد انجام خواهد شد. با از بین رفتن اثرات بیهوشی و بی حسی، می توانید از رختخواب بلند شوید و راه بروید و تا جایی که می توانید باید آب و مایعات مصرف کنید، این کار از بروز ترومبوز رگ های وریدی و یبوست پیشگیری خواهد کرد. بخیه ها نیز مرتب بررسی می شوند تا هر گونه علائمی از عفونت به سرعت تشخیص داده شود. شما بلافاصله بعد از سزارین می توانید به نوزاد خود شیر بدهید.
مراقبت های بعد از سزارین در منزل
بعد از مرخص شدن از بیمارستان، تا جایی که می توانید استراحت کنید و طی یکی دو هفته اول، از انجام کارهای شدید بدنی یا بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید. داروهای مسکنی که توسط پزشک تجویز شده اند را طبق دستور مصرف کنید و این نکته را در نظر داشته باشید که این داروها کاملا ایمن هستند و تاثیری بر روی شیردهی نمی گذارند.
حداقل به مدت شش هفته از برقراری رابطه جنسی باید خودداری شود، چرا که بعد از سزارین نباید هیچ گونه فشاری به واژن وارد شود. در صورت مشاهده علائمی از عفونت در بخیه ها مانند التهاب، قرمزی یا ترشح، تب، خونریزی و یا تشدید درد حتما متخصص زنان را در جریان قرار دهید.
